KWETSBAARHEID

Kwetsbaarheid wordt in onze cultuur (en die van veel landen) gezien als een zwakte. Kwetsbaar is breekbaar. En er is een risico op pijn.

Heel recent nog stelde ik mezelf kwetsbaar op. Door naar iemand in een opleidingscontext mijn waardering en een persoonlijke wens uit te spreken. Dat vond ik vét eng. Want hallo, dat was mijn plaats niet, we zaten in een opleidingssetting en ik was de student. Bovendien, misschien zou de ander zich overrompeld voelen. Of mij stom vinden en dat aan anderen vertellen. Ofwel, ik was bang voor pijn, voor afwijzing en voor imago-schade.

Toch deed ik het. En ik was er trots op. Ook al was de manier waarop ik het deed onhandig. En ook al kreeg ik niet een gewenst resultaat.

Waarom deed ik het dan? Waarom zou ik me zo kwetsbaar opstellen?

Omdat kwetsbaarheid veel te bieden heeft. De kans op echte verbinding met mensen om je heen. In familie-sferen, maar óók op de werkvloer. Wie kwetsbaar durft te delen hoe het echt met diegene gaat, doorbreekt een cultuur van afstandelijkheid en zet de deur naar verbinding open. En wie kwetsbaar durft te delen wat een ander voor hem/haar betekent, geeft een prachtig voorbeeld. Alleen al door die actie. Ongeacht het resultaat.

Ja het is spannend. En ja ik maak fouten. Ik zou het een volgende keer anders verwoorden. Maar mijn intentie en actie zouden hetzelfde zijn. Want voor verbinding gaan is het voorbeeld dat ik wil geven. En onderdeel van de olievlek die ik wil verspreiden.

Doen jullie mee? Laten we met z'n allen ons hart openen, zeggen wat we zouden willen, hoe we ons voelen en wat iemand met ons doet.

Wil je meer leren over kwetsbaarheid? Stuur me een persoonlijk bericht.

Foto van fietsreis naar Senegal, hier in Marokko, toen ik het zo koud had dat alles pijn deed en ik ervan moest huilen. Andere vorm, maar net zo goed kwetsbaarheid.